Эр нөхрүүд маань их л гомдолтой явдаг бололтой шүү! Энэ удаагийн асуулгаараа эрчүүдээс эхнэрийнх нь яг ямар зан ааш тэднийг залхаадаг талаар асуусан юм. Тэд маань нэлээд дэлгэрэнгүйгээс гадна их л төстэй хариултууд өгөөд байх шиг санагдлаа. Ямар ч байсан эр нөхрийгөө бид нар ийм үйлдэл, яриагаараа залхаадаг гэнэ дээ. Тэгээд би ингэж бодлоо хэрвээ эрчүүд ийм зан гаргадаг байсан бол яах вэ... Төвөгтэй ч юм уу?
“Нээрээ л аав, ээжийн зөв байж дээ” гэж бодогдох үе олширч, тэдэнтэйгээ улам адилхан болсоор байна уу? Тэгвэл чи одоо өөрийгөө насанд хүрсэн том бүсгүй болжээ гэж бодож болно. Өмнө нь тэдний хэлж байсан үгнүүдийн ихэнх нь чамд “дэмий” зүйл шиг санагддаг байсан бол одоо эсрэгээрээ, амьдралд хэрэгтэй бодит үнэн болсон байгаа.
Нөхөр...
“Миний өдөр бүр түүнийг хүлээж зогсдог байсан их догдлол, анх гарт нь сарнай атгуулж энгэртээ нандигнасан энхрийлэл, хуруунд нь бэлзэг зүүн байж өөрийн болгосон их өмчирхөл, шинэ гэр бүлийн аз жаргал бүгд одоо алга болсон. Хачин юмаа, хайр дуусдаг юм байх даа? Энэ хүүхэнд зориулсан цаг хугацаа, сэтгэл хөдлөл, үнсэлт тэврэлт, бас халуун хөнжил, амтат секс, гэрлэлт бүгд намайг одоо шаналгаж байна. Түүний хувьд би азгүй, арчаагүй хамгийн муу эр хүн. Би түүнийг аз жаргалтай амьдруулж чадахгүй байна.”
Би өөрийгөө том болсон гэдэгтэй заримдаа эвлэрч чаддаггүй юм. Өдөр бүр надад шинэ зүйл зааж өгдөг бяцхан үрсийнхээ яриаг сонсоод өөрийгөө үнэхээр яагаа ч үгүй яваа юм байна даа л гэж боддог. Томчууд хэтэрхий хэнэггүй байдаг учраас жижгээс илүү том зүйлсэд толгойгоо шаналгаж явдаг байх. Гэхдээ л амьдрал бол маш олон жижиг аз жаргалтай үеүдийн нэгдэл шүү дээ. Бид л өөрсдийгөө том болсон гэж боддог болохоос биш дотор минь өнөө л нэг гэнэн итгэмтгий, дураараа, мөрөөдөмтгий хүүхэд нас минь байж л байгаа. Тэгэхээр энэ бяцхан үрсийн ухаалаг бас өхөөрдмөөр яриаг сонсоод өөрийгөө нэг цэнэглээд аваарай!
Зарим тохиолдолд туслахгүй байх нь өөрөө хамгийн том тус юм.
Бидний амьдралд, эсвэл бидний эргэн тойронд иймэрхүү ярианууд үе үе сонсогддог байх:
“Манай дүү нэг юм эхлүүлнэ гээд ахиад л хэдэн саяыг авсан чинь сая алдчихсан сурагтай”
“Чи бидэн дундаасаа хамгийн гайгүй нь шүү дээ. Тийм болохоор ядарсан хэдийгээ жаахан бодож үз. Тэгэхгүй бол цаадуул чинь гомдоод сүйд болно”
“Ураг садан болохоор үгүй гэж хэлж чадахгүй юм аа. Гэхдээ л хоёр айлыг давхар тэжээх гэж хэцүү байна шүү”
Өнөөдөр чинь эр цэргийн баярын өдөр шүү дээ! Цэргийн алба хаасан хаагаагүй, дайны галд өртсөн өртөөгүй, хилийн зурвасаа манасан манаагүй бүхий л эрчүүдийн баярын өдөр. Хүссэн хүсээгүй тэд чинь нэг л өдөр буугаа үүрээд дүрэмтээ хөдрөөд хаалгаа хаагаад гараад л явна. Нулимстай нүдээ нухалж, өлгийтэй үрээ тэврээд ард нь хоцрох биднийгээ бодон бодсоор л дайны шугаманд амиа өргөнө.
Чиний амьдрал тун удахгүй 80% өөрчлөгдөх гэж байна. Гэхдээ илүү гайхалтайгаар өөрчлөгдөх гэж байна...
Энэ бол эмнэлэг рүү авч явах зүйлсийн жагсаалт, заавал суух ёстой төрөлтийн сургалтын тухай нийтлэл биш. Энэ бол удахгүй амьдралд чинь шинээр орж ирэх гэж буй гайхамшгийг хүлээж авахаасаа өмнө, “ээж биш” өөртэйгөө жаргалтайгаар салах ёс гүйцэтгэн, амаржихын өмнөх агшин бүрийг үнэ цэнэтэй өнгөрүүлэх тухай нийтлэл юм.
Би ээждээ хайртай. Бас намайг өдий болгож өсгөсөнд нь ч баярлаж, бахархдаг. Чи ч гэсэн ялгаагүй байх. Гэхдээ тэд маань ч гэсэн ХҮН учраас алдаатай, оноотойгоор амьдралыг туулж яваа. Бид тэднийхээ гайхалтай чанаруудыг нь өөрсөддөө тод томруунаар суулгаж харин буруу муу зан чанарыг нь эрүүл ухаанаар хүлээн авч, тэрнээс нь өөрөөр хийхийг хичээвэл л зөв болох байх. Тэд маань ч гэсэн тэгж хүсэж байгаа гэдэгт би итгэж байна.